Մի տերտեր ամեն տարի Զատկից առաջ քառասունինը լոբի էր հաշվում և փարաջայի գրպանը գցում: Մեծ պասի առաջին իսկ օրից նա մեն օր մի լոբի է հանում, դեն գցում և գրպանում մնացածների թվով էլ իմանում, թե Զատկի գալուն քանի օր է մնացել:
Մի օր էլ, երբ տերտերը ամբողջ գիշերը չի կարողանում քնել իր դրկիցի պատճառով,ամբողջ գիշեր բարձր երաժշտություն էր լսում դրկիցը:Հետո առավոտյան,քնահարամ եղած, փարաջայի գրպանը ոչվթե մի հատիկ գցեց, այլ իր քառասունինը լոբին:Առավոտյան վերվկացավ, որ մի հատը գցի, տեսավ, որ ոչ մի հատ չկա, իրեն թվաց, թե Զատիկը է ու գնաց եկեղեցի, տեսավ, որ ոչ մի մարդ չկար և տխրեց:
Հրայր Սեմիրջյան 